Mijn intuïtie als kompas naar zelfliefde

VAN VERDWAALD NAAR VERTROUWEN

Vroeger was ik bang voor de dood én bang voor het leven.
Ik snapte het gewoon niet. Mijn hoofd kon helemaal op hol slaan over vragen als: Hoe is de wereld ontstaan? Hoe kan er ineens een boom zijn?

Ik voelde me daar alleen in. Want praten over dit soort dingen deed ik niet. Gevoelens omschrijven en dan ook nog proberen dat iemand anders het zou begrijpen? Dat was voor mij een brug te ver. Ik was een binnenvetter. Alles hield ik binnen, omdat ik niet wist hoe ik het eruit moest laten.

Van wegstoppen naar voelen

Jarenlang stopte ik mijn gevoelens weg. Wegstoppen voelde veiliger dan ze toelaten.
Maar nu, zoveel jaren later, weet ik dat ik mijn gevoelens niet meer hoef te begrijpen of uit te leggen. Ik mag ze gewoon voelen. Ik mag zijn met wat er is, zonder oordeel.

Natuurlijk denk ik nog steeds veel na over het leven. Soms kan het me tot tranen toe raken en zijn er momenten dat ik het allemaal even niet meer begrijp. En soms zijn er juist die fases dat ik het leven heel bewust leef en alles in mij JA zegt.

De afgelopen vier jaar heb ik zóveel geleerd. Van anderen, maar vooral van mezelf.

Intuïtie als innerlijk kompas

Wat mij het meest heeft geholpen?
Leren luisteren naar mijn intuïtie.

Mijn intuïtie is mijn kompas geworden.
Vroeger zette ik door, ook als iets niet goed voelde. Nu luister ik veel meer. Soms lijkt een pad logisch, maar voel ik diep vanbinnen: dit is het niet. Waar ik vroeger doorbuffelde, kies ik nu een andere afslag. En elke keer dat ik dat doe, vallen er onderweg stukjes op hun plek.

Maar wat ís intuïtie eigenlijk?

Intuïtie is dat zachte stemmetje diep vanbinnen dat precies weet wat goed voor jou is. Het is geen angststem, geen stem van twijfel. Het is een rustig weten. Een gevoel dat jou de weg wijst, zelfs als je hoofd het (nog) niet kan verklaren.

Soms voel je het als een zachte duw. Soms als een duidelijke “nee”. Maar altijd vanuit rust, nooit vanuit paniek.

Wat er gebeurt als je gaat luisteren

Als je leert vertrouwen op dat zachte stemmetje, verandert alles.
Je merkt dat je keuzes maakt die écht bij jou passen. Je leven wordt lichter en rustiger, omdat je niet meer tegen jezelf vecht. Je ontdekt dat je jezelf mag vertrouwen. En hoe vaker je luistert, hoe sterker dat innerlijke kompas wordt.

Dat is geen magie, dat ben jij die terugkomt bij jezelf.

Misschien mag jij jezelf ook eens afvragen:
Waar voel ik een zacht ja?
Waar voel ik een duidelijke nee?
En durf ik dat gevoel te volgen, ook als mijn hoofd iets anders zegt?

Want diep vanbinnen wéét jij de weg al.